مشتری و زهره در عین قران بوده ست دوش

بوسه و می تا سحر با هم روان بوده ست دوش

طالع سعد از از وبال آمد برون گویی که باز

در معارج با سعادت هم عنان بوده ست دوش

عارض خوبش که همچون صبح روشن آفتاب

در شب تاریک زلفینش نهان بودست دوش

بی غبار ابر تاریک رقیب تیره روی

تا سحر خورشید مجلس در میان بوده ست دوش

از لب جام لبالب قوت دل تا به روز

وز لب ساقی پیاپی قوت جان بوده ست دوش

عاشق و معشوق مست و کرده در آغوش دست

آب و آتش ممتزج در یک مکان بوده ست دوش

از عرق چینش نسیمی با صبا همراه شد

باد ازین جا در چمن عنبر فشان بوده ست دوش

غنچه دلتنگ از رشک صبا زد قرطه چاک

بلبل بیچاره در تشویش از آن بوده ست دوش

خضر چون بودست بر سر چشمه ء آب حیات

بر لب کوثر نزاری همچنان بوده ست دوش